Het is het zover. In Eeklo wordt het veldritseizoen 2019-2020 afgetrapt. Aan de vooravond ervan hadden we een openhartig gesprek met ons ploegleidersduo Gianni Meersman - Mario De Clercq. Lees hieronder deel 1.
Laten we beginnen met het begin. Door de samensmelting met Pauwels Sauzen-Vastgoedserivice is de ploeg een stuk uitgebreid. Hoe is de integratie verlopen?
Mario: "In het begin is dat niet evident, hé. Je hebt uiteindelijk toch te doen met twee verschillende groepen die - onverwacht - één geheel worden. Dan is het normaal dat iedereen in eerste instantie bij zijn dichtste collega's aanleunt. Vooral tijdens onze eerste stage in Calpe was dat het geval. Een koffie drinken, deden ze met hun eerdere ploegmaats. Toen was het ook bijzonder pril. Maar naarmate de zomer vorderde, is dat prima geëvolueerd. Ondertussen denk ik dat ons team zo goed als één geheel is."
Gianni: "Tijdens die eerste stage zijn we letterlijk aangekomen als twee aparte ploegen. Iedereen had vraagtekens. Maar het zomerprogramma heeft er voor gezorgd dat ze elkaar leerden kennen op een andere manier. Niet als concurrenten, maar als ploegmaats. Zo zorgden we bij de kamerindelingen in kleinere rittenkoersen bewust voor om de ploegmaats van voor de samensmelting, op te splitsen."
Mario: "Allemaal zeer begrijpelijk, hé. Een beetje argwaan. Schrik ook. Iedereen vroeg zich plots af: wat is mijn plaats hier? Zo gaat dat. We zijn nu met 22 renners in totaal. Op termijn zal dat afgebouwd worden en dat weet je vanaf dag één. We gingen van zeven naar twintig heren. Normaal dat er wordt nagedacht. Maar dat slijt gelukkig. Beetje bij beetje kent iedereen zijn nieuwe plaats, ze weten waar ze voorstaan. Iedereen doet zijn best."
Er zijn plots ook meer kopmannen. Enerzijds Michael, anderzijds Laurens. Vinden ze elkaar een beetje, nu ze dat kopmanschap moeten delen?
Mario: "Dat denk ik wel. Ze zijn leeftijdsgenoten (van 1993. In december worden ze allebei 26, red), dus zijn ze met elkaar opgegroeid bij de jeugd. Bovendien hebben ze elk hun voorkeur wat parcours betreft. Ze weten van zichzelf wat ze goed en minder goed kunnen. En wat de ander beter kan... "
Vertaal dit eens naar het veldrijden...
Mario: "Laurens is meer een specialist voor zandomlopen, snellere circuits ook. Terwijl Michael het meer moet hebben van bergop rijden, misschien iets vettiger, technischer. Aan ons om ze uit te spelen op hun specifieke omlopen. En als ze toch samen zitten, zijn ze oud en wijs genoeg om elkaar te helpen. Daar ben ik van overtuigd. Het zijn geen egoïsten."
Moet Eli Iserbyt nu snel de stap zetten naar dat duo?
Gianni: "Geef hem maar wat tijd. Voor hem is het perfect dat er een aantal jongens bijgekomen zijn, denk ik. Door het wegvallen van Kevin Pauwels, was er toch iets meer druk gekomen anders. Stel dat Michael eens een dag minder was, zou op hem gerekend worden. Nu is er nog Laurens. En zelf wordt hij geruggesteund door Daan Soete en Jens Adams. Ook van hen verwacht ik wel iets. Dus als Eli een mindere dag heeft: geen probleem. Hij kan rustig verder groeien in de schaduw van..."
Mario: "Hij is pas 21. Anderzijds... Het moet ook té lang niet meer duren. Opletten voor dat etiket van 'eeuwige belofte'. Mentaal is dat ook niet evident. Maar dit jaar is het nog niet van moéten. Een paar flitsen tonen, is wel belangrijk."
Gianni: "Wat goed is, komt toch. En snel. Kijk naar Remco Evenepoel op de weg. Zoals Mario zegt, af en toe willen we Eli wel vooraan zien. Laurens en Eli zijn ook bijna 26 en stilaan op hun best. Bij hen is het echt het moment."
Hoe evalueren we de zomer van onze renners?
Gianni: "Gematigd. Wellicht ook deels door die samensmelting. Michael is wat ziek geweest, Laurens was wekenlang out met een blessure. Hij zou uitgespeeld worden als sprinter, terwjl 90 procent van de koersen die wij rijden ook op een spurt eindigt. In de andere wedstrijden hebben ze zich wel een paar keer getoond. Jens in de Tour de Savoie Mont-Blanc, bijvoorbeeld."
Mario: "We kenden veel tegenslag. Door het uitbreiden van de ploeg wilden we er wat wedstrijden bijnemen, om iedereen aan bod te laten komen. Maar eerst valt Toon Vandebosch uit met klierkoorts. Dan Laurens Sweeck met dat scaphoïd-breukje. Daarna wordt Michael Vanthourenhout ziek. En we hadden een paar studerende jongeren. Maar je moet dat programma wél afwerken. Daardoor moesten we soms van start met vijf in plaats van met zeven renners. De omstandigheden zaten ons niet mee."
Gianni: "Zo reden we op een bepaald moment vijf weken na elkaar een - kleinere - rittenkoers. Het werd wat veel. Het was voor ons ook zoeken door die jongens die wegvielen. Eigenlijk stonden we daardoor nooit met onze sterkste opstelling aan de start. Daarom denk ik dat het al bij al nog mee viel. Ze hebben hun plan getrokken."
Hoe deden de dames het?
Mario: "Laura Verdonschot heeft haar programma afgewerkt zoals andere jaren. Zij kan met een goed gevoel de winter in. Maud Kaptheijns is er nu pas bijgekomen en zagen we voorlopig alleen op stage aan het werk. Maar wat we er van zagen, was positief. Ik heb het gevoel dat Laura zich zelfs aan Maud optrekt op training. Ze geeft een betere indruk dan een jaar geleden op stage. Postief, dus."
Gianni: "Als Maud haar niveau van twee jaar geleden terugvindt, zou dat een opsteker zijn. Als Laura af en toe kan meedoen voor het podium, zijn we ook tevreden. Ik denk oprecht dat zij ietsje sterker is geworden."
Mario: "En dat is ook nodig, want dat damesveldrijden blijft evolueren. Dat zit nog niet aan zijn top. Met dank aan het stijgende succes ervan, wordt het niveau nog hoger dan het nu al is. Dus zal het kwestie zijn van niet stil te blijven zitten..."
...
In de loop van volgende week volgt 'deel 2'. Over de algemene verwachtingen van onze renners. Waar staan we tegenover de concurrentie? Over het leiderschap van Daan Soete. Over de (tijdelijke?) afwezigheid van Mathieu van der Poel en Wout van Aert.
Foto's: © Photopress.be