Brons voor Michael na 'moeilijk' BK in Meulebeke

 

Voor Eli en Michael was de cross na twee minuten al voorbij. Op de eerste de beste heuvel op het parcours stropte het. Wout van Aert moest voet aan grond zetten en dat zorgde voor een domino-effect achter hem. Grootste slachtoffers waren Eli en Michael. "Onze fietsen haakten in elkaar", doet Eli het verhaal van het oponthoud. "Het duurde best lang voor we weer konden vertrekken. We waren meteen op achtervolgen aangewezen."

 

Vooraan was Laurens wel goed weg en die sloeg meteen een gaatje. Tot Van Aert zijn diesel op gang trok en de kloof dichtte. Laurens klampte nog even aan, maar in de tweede ronde moest hij de winnaar van Milaan-San Remo laten rijden. "Het ging te snel", was Laurens na afloop duidelijk. "Dit tempo volgen was geen optie."

 

Michael: "Hele goede dag"
Ondertussen was Michael aan een remonte begonnen, die hem uiteindelijk tot bij Laurens zou brengen, op zijn beurt bijgehaald door Toon Aerts. Met zijn drieën bikkelden ze voor de twee overgebleven podiumplaatsen, weliswaar een eind achter Van Aert die soeverein op zijn vierde Belgische veldrittitel afstevende.

Aerts zou finaal tweede worden, onze wittekop pakte knap brons. "Ik had een hele goede dag", zuchtte Michael, die in het begin van zijn terugkeer nog even steun kreeg van Toon Vandebosch. "Jammer dat ik dat niet heb kunnen tonen door mee te doen voor de titel. Ik zeg niet dat ik Wout had kunnen kloppen, dat zijn vijgen na Pasen. Maar ik had graag het duel willen aangaan. Ik ben wel blijven knokken en heb geprobeerd voor het hoogst mogelijke te gaan. Meer dan die derde plaats zat er niet meer in."

 

Ook Eli baalde. "In tegenstelling tot Michael slaagde ik er niet in snel op te schuiven. De benen waren niet wat ze moesten zijn. Ik denk dat het vormpeil iets minder is in deze fase. Deels omdat mijn geplande voorbereiding in duigen is gevallen met die elleboogblessure (na de val in Heusden-Zolder, red), deels ook omdat ik toch al sinds oktober op een hoog niveau train."

"En om vanuit verloren positie terug te keren, moet je honderd procent zijn. Dat ben ik niet. Toen ik merkte dat ik niet snel opschoof, zakte de moed me in de schoenen. En ook de motivatie om nog verder te knokken. Rond halfkoers heb ik besloten de wedstrijd te verlaten. Zonde, want ik had dit BK in eigen gouw aangestipt. Ik ga nu even herbronnen en via een stage de conditie opnieuw proberen opkrikken richting WK en wat daarna nog komt."

 

Ook Laurens maakt zich stilaan op voor dat WK in Oostende, op een parcours dat hem beter ligt. "Of ik nog iets had kunnen doen voor Michael vandaag? Moeilijk. Ik wist ook niet wat er aan de hand was en had zelden zicht op de situatie", verontschuldigde hij zich. "Maar aan Van Aert was sowieso weinig te doen, denk ik."