Meulebeke: En dan was het de beurt aan Michael

 

Regen en wind waren de extra ingrediënten die deze vierde Ethias Cross onderscheidden van de drie andere. Maar dat weerhield onze profs niet om het beste van zichzelf te geven. Ondanks de winterse omstandigheden bleef overigens best lang een grote groep bijeen. Een dozijn om precies te zijn, met daarbij maar liefst vijf van onze renners: naast Eli, Michael en Laurens reden ook Anton en Witse een zeer alerte eerste koershelft.

 

De groep werd uiteengereten onder impuls van Michael, die Quinten Hermans mee in het spoor kreeg. Het duo nam snel een flinke bonus, maar een paar rondjes later kwam Michael plots solo door. "De samenwerking verliep niet optimaal", vertelt Michael daarover. "Telkens Quinten overnam, verloren we een stukje van onze voorsprong. Hij gaf aan niet beter te kunnen, maar ik wist niet of ik hem kon vertrouwen. Dus koos ik voor de aanval. Ook omdat ik wist dat alleen rijden op dat parcours niet echt nadelig was."

 

"Blij dat de nul weg is"
Hermans had dus niet gelogen. Hij moest afhaken, waarna Michael begon aan een solo van een klein half uurtje. Die rondde hij af met succes, goed voor een eerste seizoenszege. "Blij dat de nul weg is", glunderde onze wittenkop met bemodderd gezicht. "Ik rijd morgen niet in Gieten, dus kon ik vandaag echt all-in. Dat heb ik gedaan en het is goed uitgedraaid. Dit is trouwens een crossje dat me wel ligt. Twee jaar geleden kon ik hier ook al winnen."

 

Een eind achter Michael controleerden Eli en Laurens. En ontmoedigden onder meer Toon Aerts om nog veel initiatief te nemen achter Michael. In de slotfase knokte Laurens zich nog naar plaats twee, na een spannend sprintje met Aerts. Ook Laurens was opgetogen met de overwinning van zijn ploegmaat. "Hij was onze man vandaag. Zo was het vooraf ook besproken, omdat Michael inderdaad past voor Gieten. Zo zaten wij in de spreekwoordelijke zetel en konden we ons toch een beetje sparen voor morgen. Maar ik was alweer in orde, ondanks een iets mindere start kon ik snel opschuiven."

 

Eli liet het in de slotronde lopen na een mindere passage door de zandbak, maar hij finishte wel nog in de top vijf. Witse en Anton (die geen beste vriendjes was met de zandbak) werden respectievelijk 8ste en 9de. Knap van onze youngsters tussen de profs. Ook een pluim voor onze eerstejaarsbelofte Lukas, die als 20ste werd afgevlagd.