Michael wint in Merksplas, Eli en Laurens mee op podium

 

De wedstrijd in Merksplas werd gekenmerkt door veel positiewisselingen, waarbij na driekwart wedstrijd nog zes renners in aanmerking kwamen voor winst. Bij dat zestal ook de drie speerpunten van Pauwels Sauzen-Bingoal: Eli, Laurens en Michael. Vergezeld van Lars van der Haar, die een paar rondjes alleen vooruit had gereden, Toon Aerts en Corné van Kessel.

 

In de voorlaatste ronde nam Michael volop het initiatief, pakte een paar meter voorsprong en bouwde die steeds verder uit. Aerts, de enige concurrent die nog wat in de tank had, deed wat hij kon, maar Michael was helemaal onder stoom en reed verder weg. Na een uur wedstrijd mochten de armen de lucht in. Goed voor de eerste klassementsoverwinning uit zijn profcarrière. Eentje die deugd deed voor onze ranke West-Vlaming.

 

Clean sweep
Op de koop toe zorgden Eli en Laurens voor een 'clean sweep' door als tweede en derde te finishen. Dat het een podiumfoto zou worden om in te kaderen en in zijn bureau te hangen, glunderde teammanager Jurgen Mettepenningen daar op de site van Merksplas Kolonie. "Weet je hoe hard ik dit Michael gun? Iemand die zich zo dikwijls wegcijfert. Hij wacht al zo lang op een grote zege. Dit is fantastisch."

 

"Inderdaad mijn eerste zege in een klassementscross... Dit is iets waar ik al twee, drie jaar op wacht", bevestigde Michael. "Ik ben al weken goed bezig, denk maar aan mijn tweede plaats op het EK en mijn derde in Leuven, vorige zaterdag. Vandaag kreeg ik een parcours dat me op het lijf geschreven was. Ze zeggen wel eens dat je pas een echte crosser bent als je een klassementscross hebt gewonnen. Bij deze..." Voor de jongste van de Vanthourenhout-broers was het overigens een emotioneel moment. "In september verloor ik mijn neef Glenn na een verkeersaccident. De hele slotronde heb ik aan hem gedacht. Hij reed als het ware met mij mee. Ik draag deze zege ook aan hem op."

 

Ook de ploegmaats waren bijzonder tevreden met de overwinning van Michael. "Zelf vertrok moeizaam en ik kwam ook nog ten val. Maar die tuimelperte was gelukkig het sluitstuk van het sukkelende begin”, lacht Eli. “Ik wisselde in het begin drie keer van bandendruk, dat was een inschattingsfout." Dat het in de finale goed uitdraaide voor onze ploeg, noemde Eli geen toeval. "We weten dat we als ploeg met drie bij de beste vier zitten en dat is uiteindelijk ook te zien in de laatste rondes. Je ziet dat we onze duurtrainingen meenemen in zo'n finale. En vandaag was Michael echt de betere in de finale. Verdiende zege dus."

 

Pech voor Ryan, sterke Anton
Laurens kleurde mee de eerste koershelft. Hij was het die Lars van der Haar ging terughalen. In de sprint om de derde plaats klopte hij nipt Toon Aerts. “Toon viel in een van de laatste bochten voor de zandbak. Daar zette ik hem onder druk en toen maakte hij weer een foutje. Ik kon nog op het wiel komen en sprinten."

 

Grootste pechvogel bij ons was Ryan Kamp, die halfweg koers redelijk spectaculair ten val kwam. Hij zag op die manier een mooie ereplaats verloren gaan, maar kwam er gelukkig zonder blessures vanaf. Na afloop reed hij zelfs nog met de fiets naar huis. Ook te vermelden, de knappe 13de plaats van onze belofte Anton Ferdinande... 

 

Uitslag elite en beloften:
1. Michael Vanthourenhout
2. Eli Iserbyt op 8"
3. Laurens Sweeck op 13"

13. Anton Ferdinande op 1'54"
16. Ryan Kamp op 2'17"

18. Pim Ronhaar

21. Toon Vandebosch op 2'44"

56. Luke Verburg op 1 ronde

dnf: Jelle Camps

 

Foto's: ©Photopress.be