Laura Verdonschot: 'Trainingsarbeid is dit jaar verdubbeld'

 

Laura sloot het voorbije veldritseizoen af met gemengde gevoelens. "Of ik tevreden was? Goh... Ik reed een paar goede wedstrijden, maar ook een aantal slechte. Iets tussenin was er eigenlijk niet. Toegegeven, ik had iets meer verwacht van mezelf. Die prestatie van het Belgisch kampioenschap in 2017 in Oostende, waar ik Sanne Cant tot diep in de finale het vuur aan de schenen legde, heeft ervoor gezorgd dat heel wat van mij verwacht werd. En dat ik zelf ook hoge verwachtingen koesterde. Het is naar dát niveau dat ik voortdurend op zoek ben, maar het is er vooralsnog niet uitgekomen..."

 

Mede daarom heeft Laura het sinds dit voorjaar over een andere boeg gegooid. "Klopt. Ik werk met een nieuwe trainer. Niet een bekend iemand, maar een echte wetenschapper. In het hedendaagse veldrijden is die wetenschappelijke achtergrond broodnodig, denk ik. Kijk naar de meeste Nederlandse dames die aan de top meedraaien. Ook zij worden op die manier begeleid. De switch was niet evident, hoor. Bleek dat ik voorheen veel te weinig trainde. Het aantal uren op de fiets is altijd beperkt gebleven tot acht, negen uur per week. Nu zit ik ongeveer aan het dubbele. Dat was aanpassen. Maar ik ben profrenster, hé. Als ik echt aan de top wil geraken, dan was het nu echt het moment om dat aantal uren op de fiets op te drijven, vond mijn nieuwe coach."

 

Nationale selecties
"Na screening bleek ook dat ik in het verleden tijdens de zomer mooie pieken haalde, maar dat die tijdens de winterperiode te veel achterwege bleven. Hopelijk lukt dat volgend veldritseizoen wel en haal ik de hele winter een constant niveau. De opbouw ernaartoe is tot dusver in elk geval goed verlopen. Nee, dat zie je nog niet aan de resultaten in de oefenkoersen die ik heb afgewerkt. Maar dat is niet abnormaal. Ik heb tot vandaag vooral ingezet op duurtrainingen om mijn basis te verstevigen. Daardoor gaat het in de wedstrijden voorlopig wat stroever. Pas vanaf nu wordt ook de intensiteit opgevoerd, dat is trouwens ook het moment om wat meer het crossgevoel terug te krijgen."

 

Opvallend, morgen (zondag) rijdt Laura nog een oefenkoers in Zolder, maar daarna is het wachten tot eind augustus vooraleer ze nog eens in een wegkoers actief is. "In normale jaren (zonder Covid-19, red) kunnen wij als Belgische veldrijdsters rekenen op een aantal nationale selecties met de Wielerbond, wat dan resulteert in een mooi programma. Maar door de verschuiving van het seizoen naar de herfst, vallen die wedstrijden nu te laat. Er zijn amper alternatieven. Daarom zal ik in augustus aan een tweetal mountainbikewedstrijden deelnemen. In Kessel (1 augustus) en Hamme (16 augustus) staan manches om de Flanders Cup op de agenda. Ideale wedstrijden om toch anderhalf uur diep te gaan. Op 22 augustus rijd ik dan opnieuw een wegwedstrijd in Gooik."

 

BK Meulebeke
Als het coronavirus de komende weken en maanden niet te veel piekt, begint Laura dan eind september aan haar winterseizoen. "Ik wil niet té veel focussen op bepaalde wedstrijden", zegt ze. "Natuurlijk wil ik top zijn op het BK. Dat rondje in Meulebeke ligt me wel. Maar zoals de zaken er nu voorstaan, is het afwachten hoe goed Sanne is. Nee, ik wil vooral een hele winter zoveel mogelijk op een constant niveau presteren. Afwachten hoe mijn programma er zal uitzien. Ik heb voorlopig nog geen idee hoe dat gedoe rond de startgelden zal uitdraaien. De wereldbekermanches blijven sowieso belangrijk, maar daarnaast weet ik nog niet welke wedstrijden ik zal rijden."

 

Ook 30 januari zou volgens ons een datum moeten zijn die Laura met stip heeft genoteerd in haar agenda. Dan wordt het WK immers afgewerkt op het parcours waar ze in 2017 schitterde op het BK. Maar ze blijft voorzichtig. "Natuurlijk zit dat in mijn achterhoofd, maar op dit moment is het te hoog gegrepen om op een WK van start te gaan met het podium of een top vijf in het achterhoofd. Ik ben trouwens van mening dat je je doelstelling richting een wereldkampioenschap moet bijstellen naarmate het seizoen vordert en je meer zicht heb op zowel je eigen niveau als dat van de concurrentie. Vandaag tast ik daarover compleet in het duister."

 

"Nog steeds maar 23"
Laura krijgt al eens een vermanend vingertje dat ze moet opletten niet de naam van eeuwige belofte opgeplakt te krijgen. "Ik weet dat. En dan komen we opnieuw terecht bij dat BK van 2017. Sindsdien is niets nog goed genoeg. Niet vergeten dat ik in 2018 ben afgeremd door een darmschimmel. Dat is nu achter de rug, maar het heeft me wel langer achtervolgd dan verwacht. En ook, ik ben nog altijd maar 23. Dat wordt jammer genoeg wel eens vergeten.  Komt daarbij dat nu een toptalent zoals Ceylin del Carmen Alvarado er op heel jonge leeftijd al staat. Sommigen hebben echter iets meer tijd nodig. Ik denk dat ik bij die laatste categorie hoor."